Bedankt voor de steun

Langs deze weg willen wij een ieder bedanken die ons gesteund hebben, via mail en per telefoon, in de moeilijke tijd die we de eerste dagen gehad hebben hier. Het was zeker niet makkelijk. Veel emoties en spanningen. Dan is het heel fijn dat er bemoedigende woorden vanuit Nederland komen. Deze steun hadden we echt hard nodig. We hadden echt besloten te stoppen en terug te reizen naar Nederland. Maar gelukkkig lijkt alles nu beter te gaan.

Groeten vanuit Krakow
Ben, Anita, Pawel en Patryk

Dag 4

Dag 4 Vrijdag 3 augustus 2007

Vanmorgen al weer vroeg wakker alleen Pawel moesten we wakker maken die sliep nog als een roos. Aangekleed enzovoort. Pawel werd om 8:00 uur weer opgehaald. Grazyna was mooi op tijd en met eigen auto op naar Patryk.

In het kindertehuis even met de directrice gesproken. We hebben daar ook een mooi schilderij gekocht. De opbrengst van hiervan is voor het kindertehuis. Toen ging de directrice Patryk ophalen. Nou hij herkende ons meteen. We hebben heerlijk buiten gespeeld. Patryk had de grootste lol vooral ballonnen opblazen en dan de lucht in leeg laten lopen. We hebben ook het appartement in het kindertehuis bekeken waar we straks verblijven. Op zich een mooie ruimte. Een slaapgedeelte met 4 bedden, een keukentje en een ruimte waar ook een computer staat met internetaansluiting. We hebben Patryk ook het fotoboekje gegeven en deze werd stevig door hem vastgehouden. Na een uur gingen we naar de kamer van de directrice. Daar hebben we even nagepraat. Patryk was hier ook bij. Hij genoot van de lekkere koekjes. Ja eten kan hij wel. Teon was het tijd weer afscheid te nemen. Vanmiddag dan zal Pawel kennis gaan maken met Patryk. Terug naar het centrum hebben we lang over gedaan. Het was erg druk op de weg. Grazyna hebben we afgezet zij ging naar de fotograaf om de foto’s te laten ontwikkelen. Bij het appartement aangekomen stonden onze vrienden te wachten met Pawel. We hebben gezamenlijk ergens gegeten en konden zo ons verhaal kwijt. Toen terug naar het appartement.

Pawel andere kleren aan getrokken en om 14:30 uur stond Grazyna met de taxi voor de deur. We hadden Pawel beloofd om met de taxi te gaan omdat hij nog nooit in een taxi gezeten had. Om 14:50 uur kwamen we bij het kindertehuis aan. We stonden buiten toen kwam de directrice van het adoptiecentrum er aanlopen. Pawel vond het maar vreemd dat zij Pools sprak. Toen naar binnen naar de kamer van de directrice. Nou Pawel kroop achter ons en pakte ons stevig vast. Hij vond het toch wel eng al die Pools sprekende mensen. Hij kroop onder de tafel wilde er niet onder vandaan komen. Anders zien ze mij zei hij. Dus hebben we hem gewoon even gelaten toen wij in gesprek waren. Tot Pawel moest plassen. Mamma even met hem mee naar het toilet en ja hoor net op de gang kwam de directrice met Patryk aanlopen. Pawel beetje verlegen maar het klikte gelijk al wel. Patryk had wat chips bij zich en gaf er gelijk wat aan Pawel. Zo was het ijs snel gebroken. In het kantoor van de directrice heeft Pawel zijn cadeau aan Patryk gegeven. Toen konden we naar de speelkamer boven op de eerste verdieping. Hand in hand liepen Pawel en Patryk naar boven. In de speelkamer hadden ze de grootste lol. Vooral in de ballenbak veel plezier samen. Daarna even naar buiten. De groep van Patryk was toen ook buiten en Patryk wilde daar graag heen. Daar nog even gespeeld en toen was het tijd om afscheid te nemen. Dit was toch wel even moeilijk. Nu zullen we Patryk even niet meer zien. Het weekend kunnen we hem helaas niet bezoeken.

Toen weer terug naar het centrum. Hier hebben we nog foto’s opgehaald. Bij een pizzarestaurant samen met Grazyna wat gegeten. Grazyna moest om 19:00 uur met de trein terug. Daarna zijn we nog even naar het hotel gereden waar onze vrienden verbleven om foto’s te bekijken en wat bij te kletsen. Veel emoties die toch meespelen. We waren behoorlijk vermoeid. Om 21:45 uur waren we terug in ons appartement. Nog wat gedronken en toen naar bed.

Geen opmerkingen: