Bedankt voor de steun

Langs deze weg willen wij een ieder bedanken die ons gesteund hebben, via mail en per telefoon, in de moeilijke tijd die we de eerste dagen gehad hebben hier. Het was zeker niet makkelijk. Veel emoties en spanningen. Dan is het heel fijn dat er bemoedigende woorden vanuit Nederland komen. Deze steun hadden we echt hard nodig. We hadden echt besloten te stoppen en terug te reizen naar Nederland. Maar gelukkkig lijkt alles nu beter te gaan.

Groeten vanuit Krakow
Ben, Anita, Pawel en Patryk

Reis 2 Dag 5

Dag 5 Zondag 16 September 2007

Vroeg opstaan want om 8 uur staat het ontbijt klaar voor ons. Na het ontbijt kwamen ze Patryk om 9 uur weer brengen. Het was een stralende dag. We hebben in de ochtend heerlijk gewandeld in een park. Steile heuvels maar dat was geen probleem voor Pawel en Patryk. Wel voor Pappa en Mamma. Pawel en Patryk hadden het heel leuk maar de tijdklok stond aan. Patryk moest om half 12 weer terug zijn in de groep. Aangekomen bij de groep wilde Patryk helemaal niet weg bij ons. Hij wilde bij ons blijven maar van de verzorgende moest hij mee en werd opgepakt en meegenomen. Deur werd voor onze neus dicht gedaan. Daar stonden we dan. Er werd ons nog wel een briefje onder de neus gestoken dat we Patryk pas om half 3 op konden halen want hij moest slapen. Dit was een heel vervelend moment en onbegrijpelijk. Na het middageten hebben we Patryk om half 3 dus opgehaald. Hij wilde zo graag een keer in de auto. Daarom zijn we een stukje gaan rijden. Patryk vond het erg leuk. Samen naar een winkelcentrum gegaan en nog even wat spulletjes gehaald. Toen weer terug naar het kindertehuis want Patryk moest om half 6 weer terug zijn. Toen Patryk in de gaten kreeg dat wij weer terug gingen werd hij onhandelbaar. Was niet te corrigeren allemaal erg heftig. Bij het appartement aangekomen dachten we even wat drinken dan gaat het wel beter. Maar helaas. We hebben hem toen om half 5 al terug gebracht. Dit was voor ons een grote klap. Op deze wijze word hij heen en weer geslingerd. Wij hadden eerder al aan gegeven dat we het geen goed idee vonden deze periode in het kindertehuis te verblijven maar we moesten. Nu dit resultaat. Veel emoties en toen hebben we besloten de procedure te stoppen. Dit werkt niet. Elke keer als het leuk was moest Patryk weer terug en als hij bij ons wilde blijven mocht het niet. Heen en weer gebel naar Nederland maar ja zondagavond dan kan je moeilijk wat doen. Zo toch maar hier slapen en morgen in ieder geval weg.

Geen opmerkingen: