Bedankt voor de steun

Langs deze weg willen wij een ieder bedanken die ons gesteund hebben, via mail en per telefoon, in de moeilijke tijd die we de eerste dagen gehad hebben hier. Het was zeker niet makkelijk. Veel emoties en spanningen. Dan is het heel fijn dat er bemoedigende woorden vanuit Nederland komen. Deze steun hadden we echt hard nodig. We hadden echt besloten te stoppen en terug te reizen naar Nederland. Maar gelukkkig lijkt alles nu beter te gaan.

Groeten vanuit Krakow
Ben, Anita, Pawel en Patryk

Reis 2 Dag 17

Dag 17 Vrijdag 28 September 2007

Vandaag zijn we vroeg op gestaan. We reden om 8 uur weg richting het adoptiecentrum. Met de drukte op de weg viel het reuze mee. Om 8:20 uur liepen we het centrum binnen. Bleek dat ze geen tolk hadden. We moesten hierop wachten. Na ruim anderhalf uur wachten was er een tolk gevonden. Gelukkig konden de jongens spelen dus die hebben de tijd wel goed doorgebracht. Om 10 over 10 was de Engelstalige tolk er waarmee we goed uit de voeten konden. Tijdens het gesprek mochten Pawel en Patryk er niet bij zijn. Maar zij vonden het prima vertoeven in de speelkamer. Het gesprek duurde ruim 2 uur. We hebben veel vragen gekregen en hebben ook verteld van de “valse”start. Om 12:30 uur zaten we in de auto. Een lange ochtend zo zonder drinken. We waren behoorlijk vermoeid. Terug gekomen in het appartement hebben we gegeten. Het was slecht weer dus zijn we verder niet meer weg geweest. Pawel, Patryk en Pappa hebben heerlijk met de ballonnen gespeeld. Mamma deed gezellig de was in de badkuip. Na het avondeten hetzelfde ritueel. Patryk was doodop. Pawel klaarwakker. Kortom een enerverend dagje zo.

Geen opmerkingen: